Werkgevers zijn wettelijk verplicht om een veilige werkomgeving voor hun werknemers te waarborgen. Uitvloeisel van deze verplichting is de aansprakelijkheid van de werkgever voor schade die een werknemer oploopt in de uitoefening van zijn werk. Aan deze aansprakelijkheid kan de werkgever alleen ontkomen als hij kan aantonen dat de schade is ontstaan door opzet of bewuste roekeloosheid van de werknemer of dat de werkgever aan zijn zorgplicht heeft voldaan. De werkgever heeft aan zijn zorgplicht voldaan als hij alle maatregelen heeft getroffen en aanwijzingen heeft verstrekt die redelijkerwijs nodig zijn om te voorkomen dat de werknemer in de uitoefening van zijn werk schade lijdt. De zorgplicht van de werkgever is zeer ruim. Dat betekent dat niet snel wordt aangenomen dat de werkgever daaraan heeft voldaan en niet aansprakelijk is voor door de werknemer geleden schade. De zorgplicht gaat echter niet zo ver dat er een absolute waarborg is die de werknemer beschermt tegen gevaar. Welke maatregelen een werkgever moet nemen en hoe hij zijn werknemers moet instrueren om schade te voorkomen is afhankelijk van de omstandigheden.

Een werknemer, die tijdens winterse omstandigheden was gevallen, stelde zijn werkgever aansprakelijk voor de door hem geleden schade. De werknemer droeg tijdens het ongeval door zijn werkgever ter beschikking gestelde veiligheidsschoenen. De schoenen waren niet getest op slipbestendigheid bij gladheid door sneeuw of ijzel. De kantonrechter vond dat de werkgever aansprakelijk was omdat veiligheidsschoenen onvoldoende bescherming boden tegen uitglijden in winterse omstandigheden. De aard van het werk maakte de kans op uitglijden bij gladheid door sneeuw of ijzel groter. In zo’n geval mag van de werkgever worden verlangd dat hij ander schoeisel verstrekt of de werkzaamheden opschort. Na het ongeluk van de werknemer was de werkgever overgegaan op de verstrekking van spikes die onder de schoen bevestigd konden worden.

Deel dit artikel: